Sevgileri yarınlara bırakmayan bir ailede büyüdüm. Küçük yaşta bilime olan merakım, dedemin vefatını öğrenmem ile ivmelendi diyebilirim. Mesela, küçükken bir çakıl taşını parçalayarak içerisindeki atomları bulmaya çalışıyordum-üstelik herkesin bunun imkansız olduğunu söylemesine rağmen-Atom mikroskopuyla tanışınca yaptığım şeyin imkansız olduğunu anlamıştım ama bir şekilde ailemin ilgi alanımı anlamasını sağlamış oldum. Küçükken, babam bana Madam Curie’nin hayatını anlatan bir kitap hediye etmişti, sanırım O’ndan etkileneceğimi düşünmüş olmalı. Kitabı okuyunca, piezoelektrik olgusunu keşfeden Madam Curie’nin kocası Pierre Curie’ye aşık oldum. Fiziğe ilgim böyle başladı.
Memleketimizdeki her genç gibi ben de üniversite sınavına girdim. Fizik, kimya gibi temel bilimlerden bir dal okumak istiyordum fakat karar veremiyordum. İşte tam bu dönemde, Erdal İnönü ile Kocaeli kitap fuarında tanıştık. Çocuklarla sohbet etmeyi seven biriydi sanıyorum, çünkü anne ve babamdan çok ben ve kardeşim Caner ile sohbet etmeyi tercih etmişti. Nerede okuduğumuzu ve ne olmak istediğimizi sormuştu. Tabii, ben de bu imkanı kaçırmayıp Türkiye’nin önemli teorik fizikçilerinden Prof. İnönü’ye kafamdaki soruları sormuştum. Bana, Anılar ve Düşünceler (1.cilt) isimli kitabini imzalayıp vermişti ve ‘Kitabı okuyunca, ne üzerine eğitim alacağına karar vereceğine inanıyorum’ demişti. Caner’e 2. Cildi, henüz bebek olan diğer kardeşim Emre’nin adına da 3.cildini imzalamıştı. Belki o sırada olayı tam kavrayamamıştım ama kitabı okumamla birlikte, hayatım derin bir şekilde değişti. Fizik eğitimi almaya karar verdim. Fizik okumamı ilk ve koşulsuzca destekleyen annem oldu.
Neden Bilim? En başta bilim, hayattaki en hakiki mürşittir. Doğrudur, sebeplere dayanır. Objektiftir, kişilere, mevkilere göre saf değiştirmez. Adildir, herkes için aynı sonucu verir. Saftır. Nankörlük nedir bilmez, çalıştıkça daha da çok verir, daha çok öğretir. Özgürdür. Dengelidir, her olgusunun bir sebebi vardır. Ve tabii ki sonsuzdur.
Dr. Canan Dağdeviren
