Araştırmacılar, dünyanın en büyük memelisinin nabzını doğal ortamında ilk kez ölçtü ve mavi balinaların yiyecek için daldıklarında kalp atışlarının dakikada iki atıma kadar düşebildiği görüldü. Mavi balinaların kalp hızının dakika 15 atıma düşebileceği tahmin ediliyordu ancak söz konusu araştırma devasa memelinin çok daha düşük bir kalp hızına sahip olduğu ortaya çıkardı.
Araştırma ekibinden Jeremy Goldbogen (Stanford Üniversitesi), balinaların büyük enerji gerektiren bir beslenme yöntemine sahip oldukları göz önüne alındığında bu düşük kalp hızının özellikle dikkat çekici olduğunu belirtiyor. Mavi balinalar "lunge feeding" adı verilen bir yöntemle beslenirler. Su içinde belli bir momentum kazanan balina, ağzını genişçe açarak büyük miktarda su alır ve ardından “baleen” adı verilen keratin proteinlerde dışa doğru süzülerek, içeride besin partiküllerini bırakır.
Goldbogen ve ekibi, vantuzlar yardımıyla balinalara takılan nabız ölçerler yaklaşık 9 saat boyunca kalp atış hızını takip etti. 184 metre derinliğe kadar inebilen ve her bir dalışları yaklaşık 16 dakika süren mavi balinaların 1-4 dakika arasında değişen aralıklarla yüzeyde kaldıkları görüldü. Dalış halindeyken dakikada 2-8 atımla en düşük seviyede olan nabzın, balina yüzeye çıktığından dakikada 37 atım ile zirve yaptığı tespit edildi.
Yüzeye çıktıklarında balinaların nabızlarının çarpıcı biçimde yükseldiğine dikkat çeken Goldbogen, dalış halindeyken kalp atış hızındaki düşüşün, oksijenli kanın beslenme sırasında ihtiyaç duyulan kaslara dağıtımını geçici olarak düzenlediğini düşünüyor.
