Rüyaların görüldüğü REM uykusu ve Non-Rem evresi arasındaki fark neredeyse yetmiş yıldan bu yana biliniyor. Kaliforniya Üniversitesi’nden Van Savage ve ekibi şimdi iki perspektifi bir araya getiren bir model geliştirdi: Bu model örneğin fare ve fil gibi farklı hayvan türlerini ve küçük çocuk ve yetişkin arasındaki karşılaştırmayı bir araya getiriyor. Küçük canlıların büyüklere kıyasla daha fazla uykuya ihtiyaçları var. Bu bağlantı daha önceleri de biliniyordu ama araştırmacılar bunun uykunun iki ana fonksiyonuyla ilgili olduğunu gösterdiler modelleriyle: Öğrenme ve onarımlar.
Uyku sırasında, gün içinde yapılan deneyimler sinir bağlantılarıyla kenetleniyor ve bu oldukça fazla enerji isteyen bir süreç olduğu için beynin moleküler temizlik ekiplerinin bir yığın işleri oluyor. Fakat iki görev eş zamanlı olarak gerçekleşmiyor. REM uykusu sırasında beyin her şeyden önce öğrenme ve yeniden düzenleme ile uğraşırken geriye kalan zamanda onarımlarla ilgileniyor. Bu bağlantı bebeklerin niçin yetişkinlere kıyasla daha fazla uyuduklarını açıklıyor. 2,5 yaşından itibaren REM evresi önemli ölçüde azalıyor. Çocuklar öğrenme modundan onarım moduna geçiyorlar. Beyin bu geçişte inanılmaz bir şey yapıyor ve ortaya şu soru çıkıyor: Dil öğrenme ve yeni çevre koşulları uyum sağlama yeteneğimizin sonuçları nelerdir?
Teorik olarak bu bilgi her türlü müdahaleye de izin verebilirdi. Örneğin öğrenme yetisini REM evresine farmakolojik girişimlerle tetiklemek gibi. Yani uyku sırasında beyin dopingi. Bunun bize bir faydası olup olmayacağını henüz bilemiyorum diyor Savage. Belki de REM evreleri ihtiyaçlarımız için en iyisi. Beyin dopinginin riskli yan etkileri olabilir, bu yüzden ihtiyacınız olan uykuyu doğal yollardan alın diyor araştırmacı.
