Çiçek yaprakları ve koçbaşları çizilen veya sanatsal bir şekilde boyanan devekuşu yumurtaları, Tunç ve Demir Çağı’nda Akdeniz uygarlıklarındaki elitler tarafından tercih edilen lükslerdi. İtalya ve Yunanistan’daki mezarlarda diğer buluntularla birlikte gün ışığına çıkarılan bu süslü yumurtalar ölülere armağan olarak mezarlara bırakılmışlardı. Oysa o bölgelerde o dönemde devekuşunun yaşamadığı kesin olarak bilinmekte. Devekuşunun vatanı Ortadoğu ve Kuzey Afrika’ydı. Büyük bir olasılıkla dev yumurtalar bu bölgelerden getirilmişti. Bristol Üniversitesi’nden Tamar Hodos, yumurtaların süslendikten sonra mı yoksa önce mi ithal edildiğinin kesin olarak bilinmediğini söylüyor.
Bu süslemelerin üretim süreci ve kökenini aydınlatmak isteyen ekip, British Museum’daki devekuşu yumurtalarını taramalı elektron mikroskopisi ve kimyasal analizlerle inceledi. Bezenmiş devekuşu yumurtalarının üretim sisteminin tahmin edilenden daha karmaşık olduğu anlaşıldı. Arkeologlar izotop analizleri sayesinde örneğin hayvanların neler yediklerini ve yumurtaların hangi iklim bölgelerinde bırakıldıklarını tespit ettiler. Yumurtalar gerçekten de farklı yerlerden getirilmişti. Mesela biri Sudan diğeri ise Irak’tan; bu da dünya çapında bir ticarete işaret ediyor. Yumurtaların üzerinde uygulanan bezemelerin teknikleri de son derece çeşitli. Yumurtalar perdahlanmış, çizilmiş, boyanmış ve daha çok çeşitli şekillerde işlemlerden geçirilmişler. Tüm bunlar zanaatçıların becerilerini gösteriyor ama verilerle bunların son olarak nerelerde işlendiği saptanamıyor. Yumurtaların yabani devekuşlarına ait oldukları kesin.
Asurlulara ait çizimlerden son bin yıl içinde devekuşlarının yetiştirilmeye başlandığı biliniyor. Yabani devekuşu yumurtalarının kabukları daha sert ve bu nedenle daha iyi işleniyor. Araştırmacılar ayrıca yumurtaların işlenmesinden önce kurumaları için zamana ihtiyacı olduğunu da tespit ettiler. Demek ki yumurtaların depolanmaları da uzun vadeli bir yatırımdı bu da devekuşu yumurtasının niçin lüks bir eşya haline geldiğini açıklıyor .
