Doğu Asya’da 3500 yıl önce bile kenevir ekiliyordu. Kenevirin tohumlarından yağ çıkarılıyor, liflerinden ise ip veya kumaş üretiliyordu. Fakat bu bitkinin uyuşturucu etkisinin ne zaman keşfedildiği bugüne dek belirsizdi. Bu konuyla ilgili birkaç bilgiyi, eski Yunan tarihçisi Herodot verir. “Herodot Tarihi” adlı eserinde İskitlerin ısıtılmış kenevirin buharıyla kendilerinden geçtiklerinden söz eder tarihçi.
Uyuşturucu etkiden, kurutulmuş kenevir yapraklarında, çiçeklerinde ve saplarında bulunan tetrahidrokannabinol (THC) sorumlu. Daha eskilerde kültüre alınan kenevir türleri ve yabani türlerinin birçoğunda THC oranı düşükken, özel olarak haşhaş veya marihuana üretimi için yetiştirilen türlerde THC oranı yıldan yıla artıyor.
THC oranı artıyor
THC içeriğinin 2500 yıl önce de önemli olduğu, Çin’deki Pamir Dağları’nın doğusunda bulunan 10 ahşap tütsü kabının incelenmesiyle ortaya çıktı. Çinli ve Alman bilim insanları bu kapların ne işte kullanıldığını öğrenmek için incelediklerinde, içlerinde kimyasal izleri tam da kenevirle örtüşen sürpriz bileşimler tespit ettiler. Hatta insanların o tarihlerde bile yüksek THC içerikli kenevir türlerini yaktıkları anlaşıldı. Fakat insanların bu türleri kendilerinin mi yetiştirdiği yoksa bilinçli olarak mı topladıkları, ayrıca dumanı ne şekilde içlerine çektikleri henüz bilinmiyor.
İpek yolu etkisi
Tütsü kapları Jirzankal’daki mezarlara ait. Araştırma, kenevir içimi ve yüksek etki maddesine sahip kenevir türlerinin İpek Yolu üzerinde yayılan kültürel geleneklere dahil olduğunu gösteriyor. Tahminlere göre Jirzankal insanları keneviri, ölülerini anmak için daire biçimindeki taş dizileri içinde yakıyorlardı. Kenevir günümüzde uyuşturucu olarak veya tıbbi amaçlı olarak kullanılıyor.
Kaynak: Science Advances
