İster Arktik denizin dibinde ya da Pasifik denizinin üst sularında yüzsün, okyanusların her yerinde plastik çöp ve mikroplastik var. Deniz diplerinin bazı yerlerinde metrekareye 1,9 milyon plastik parçacığı düşüyor. Plastik biyolojik olarak indirgenemediği ve UV ışınları da birçok polimeri etkilemediği için (mesela Lego taşları) bunlar binlerce yıl kalıcı olabiliyorlar. Ancak plastiğin deniz diplerindeki özel koşullarda ne kadar süre kalıcı olduğu bugüne dek pek bilinmiyordu. Bu sorunun yanıtı şimdi bir rastlantıyla yanıtlanabildi.
Helmholtz Okyanus Araştırmaları Enstitüsü’nden Stefan Krause aslında Pasifikte, Peru kıyılarını inceleyerek derin deniz madenciliğinin uzun vadeli etkisini öğrenmek istiyordu. Meslektaşları bu amaçla 25 yıl kadar önce DISCOL bölgesinde bir parça derin deniz yatağını taramışlardı. Araştırmacılar bölgeye dalgıç robotlarla incelediklerinde beklenmedik bir şeyle karşılaşmışlar. Denizin dibinde birçok plastikle birlikte 1990 ila 1999 yılları arasında Almanya’da üretilen plastik yoğurt kabı bulunmuş. Bunların biraz ilerisinde ise içinde bir Coca Cola kutusu bulunan bir plastik poşet bulunmuş. Tahminlere göre bu kutu 1988 yılında gerçekleştirilen Davis Kupası için özel olarak üretildi. Araştırmacılar plastikleri Raman spektroskopisiyle incelemişler. Lazer destekli bu yöntem bir malzemenin moleküler bileşimini belirleyerek, yoğurt kabı ve plastik poşetteki polimerlerin değişip, değişmediği hakkında bilgi veriyor. Sonuca göre ne poşet ne de yoğurt kabında parçalanma ya da indirgenmeye işaret eden herhangi bir bulguya rastlanmamış. Poşetteki politelende herhangi bir kimyasal veya fiziksel bozulma belirtisi görülmediği gibi PET kaplamalı polistiren yoğurt kabında da herhangi bir bozulma belirtisi tespit edilmemiş. Hatta üzerindeki yazılar bile hala okunuyordu diyor araştırmacılar. Ayrıntılı incelemelerle iki objenin üzerinde de ince bir bakteri tabakası oluştuğu görülmüş. Bu biyofilm, polimer tipine bakmaksızın tüm yüzeyi kaplamıştı. Daha önceki araştırmalardan bu tür biyofilmlerin birkaç gün içinde oluştuğu bilindiği için, araştırmacılar plastiklerin üzerindeki bakterilerin en az yirmi yıl önce yerleşmeye başladıklarını düşünüyorlar. Ancak bu bakteriler plastik üzerinde ölçülebilir etki yapmamıştı. Bu sonuçtan yola çıkan araştırmacılar plastiğin deniz diplerinde olasılıkla yüz yıllar ile bin yıllar boyu kalıcı olabileceğini söylüyorlar.
