Clostridium tetani bakterisi yara üzerinden bedene girdiği zaman, tetanos zehrini üretir. Söz konusu zehir tüm bedende kas kramplarına neden olan güçlü bir sinir zehridir ve birçok vakada ölümle sonuçlanabiliyor. Fakat Moldovyalı nörolog Boris Sharapov buna rağmen, tetanos zehrinin felç tedavisinde kullanılabileceğini öne sürmüşü. Nörolog İkinci Dünya Savaşı’nda yaralanarak felç olan hastaların, tetanos geçirdikten sonra felçli uzuvlarını kısmen de olsa hareket ettirebildiklerini fark etmişti. Sharapov’un tahminine göre zehir, sinir hücrelerini pozitif olarak uyarıyordu.
Göttingen Üniversitesi’nden Anna Kutschenko ve ekibi şimdi bu terapiyi geliştirdiler. Artık biliyoruz ki tetanos toksini kasa enjekte edildiğinde omurilikteki engelleyici sinir hücrelerini devre dışı bırakıyor. Bu şekilde etkilenen kaslardaki motor sinir hücreleri yeniden etkinleşiyor.
Araştırma çerçevesinde farklı ırklardan 25 felçli köpek iki gruba ayrıldı. Birinci grubun felçli kaslarına düşük doz tetanos zehri aşılanırken, diğer gruba etkisiz ilaç yani Plasebo verildi. Enjeksiyondan önce ve sonra ultrasonla, hasarlı uzuvlardaki kas kalınlığı ölçüldüğü gibi köpeklerin ne derece hareket edebildikleri de videoya kaydedildi. Sonuca göre enjeksiyondan sadece dört hafta sonra hasarlı kasların önemli ölçüde kalınlaştığı görüldü. Hatta bazı köpek sahipleri, köpeklerin dışkı ve idrarlarını kontrol etmeye başladıklarını söylediler. Fakat kendi kendine hareket etme konusunda ortaya ortak bir tablo çıkmadı. İki grupta daha iyi yürüyebilen veya yürümesi kötüleşen köpekler var diyor araştırmacılar.
Bundan önceki araştırmada yürüme yetisi düzelen dört köpek enjeksiyondan önce düzenli olarak fizyoterapi görmüştü. Bu araştırmada böyle bir tedavi uygulanmamıştı. Araştırmacılar ‘bu faktörün etkisini önemsemedik, oysa tetanos zehrinin pozitif etkisinden yararlanmak için fizyoterapi önemliymiş’ diyorlar. Tetanos zehri tedavisi bundan sonra sırt omuriliği yaralanmaları, inme veya Multiple Skleroz gibi hastalıklar yüzünden felç olan insanlar üzerinde denenecek. Bilim insanları hastaların en az kısmen hareket edebilecekleri konusunda umutlular.
