Koronavirüsün çoğalabilmesi hücrelerimizin yardımına bağlı. Hücrelerdeki proteni ve RNA fabrikalarını sadece virüse ait malzeme üretecek şekilde yeniden programlıyor. Fakat hücreler de bu girişimi karşılıksız bırakmıyorlar. Programlama başladığında virüsün kalıtımını kesecek, RNA indirgeyici enzimler salgılıyorlar.
Ne var ki birçok virüs bu hücre savunmasına karşı stratejiler geliştiriyor. Bunlar düğüm veya ilmik benzeri yapılar oluşturacak şekilde iç içe giren RNA parçalarına sahipler. Bu üç boyutlu yapılar, RNA dizilimi boyunca uzanan hücresel enzimleri engelledikleri gib,i ayrılabilen birkaç RNA parçası da hücre savunmasını engelleyici madde etkisini yapıyor.
Tokyo Üniversitesi’nden Hiroyasu Wakida, SARS-CoV-2 virüsünde de bu tür dirençli RNA kısımları ve savunma yapılarının bulunup, bulunmadığını inceledi. Bunun için kendi geliştirdiği ve FAte-seq olarak isimlendirdiği bir yöntemden yararlandı. Bu yöntemde virüse ait RNA parçalara kesildikten sonra baz sırasına ve üçboyutlu yapısına göre analiz ediliyor. Araştırmacılar enzim ekleyerek hangi kısımların daha dirençli olduğunu tespit edebiliyorlar.
Bu yöntemle araştırmacılar, 37 koronavirüsün RNA sekanslarını incelediler. Analizler iki dikkat çekici RNA parçasını ortaya koyuyor. Bu parçalardan biri hem SARS hem de SARS-CoV-2 de aynı olan ve RNA’daki üç dirençli ilmekten oluşuyor. Bu üçboyutlu yapı, hücresel savunma enzimlerini bloke ediyor. Ancak mutasyon sayesinde SARS-Cov-2 ilave bir halkaya sahip. Bu yapıda RNA, koronavirüsü saç tokasına benzer bir ilmik olarak biçimlendiriyor, böylece enzimlerin bu şekli bozmaları zorlaşıyor.
Wakida’ya göre bu yeni koronavirüsün insan hücrelerine çok daha etkili bir şekilde tutunabildiği anlamına geliyor. Bu da virüsün hücrelerde hayatta kalma şansını artırıyor. Az değişime uğramış RNA sekansı, yeni koronavirüsün hücrelerimizde daha dirençli olmasını dolayısıyla daha etkili bir şekilde çoğalmasını sağlıyor. Bu da virüsün niçin bu kadar kolay yayıldığını ve öldürücü olduğunu açıklıyor.
