Dev yengecin kıskaçları, aslanın çenesinden daha güçlü

Yaşam Bilimleri
Dev yengecin kıskaçları, aslanın çenesinden daha güçlü

Palmiye yengeci (Birgus latro), karada yaşayan birçok yırtıcı hayvana kıyasla daha güçlü kıskaçlara sahip. Kıskaçlar hem silah hem de alet görevini görüyor. Kıskaçlarıyla hindistan cevizini bile kırabildiğinden hindistan cevizi hırsızı olarak da bilinen palmiye yengeci, karada yaşayan en büyük yengeç.

Ağırlığı 4 kiloya kadar çıkabilen bu yengeç 28 kilo ağırlığı bile taşıyabiliyor. Pasifik ve Hint Okyanusu’nda yaygın olarak görülen bu yengeç Japonya’nın güney bölgelerinde de yaşar. Okinawa adasında farklı yaşlardaki 29 palmiye yengecinin kıskaç gücünün test edildiği bir araştırmada, ağırlıkları 33 ve 2120 gram arasında, göğüs uzunlukları ise 16,2 - 64,5 mm arasında değişen yengeçlerin uyguladıkları kuvvetin 29,4 ila 1765,2 Newton arasında değiştiği görüldü. Bu değerlerin hayvanların beden ağırlıklarıyla ilişkili olduğunu ifade eden araştırmacılar, dört kiloluk bir palmiye yengecinin uygulayabileceği 3300 Newton kuvvetin, bu yengeci en kuvvetli kıskaçlara sahip kabuklularından biri yaptığını ve timsahlar dışında karada yaşayan başka hiçbir yırtıcı hayvanın bundan daha kuvvetli ısıramayacağını belirtiyor.

Palmiye yengeçleri ile akraba olan Hermit yengeçleri (Paguroidea), yumuşak karınlarını düşmanlardan korumak için içi boş salyangoz kabuklarını kullanırlar. Fakat palmiye yengeçlerinin bu korumaya sadece gençken ihtiyaçları olur çünkü daha sonra karın kısmında da bir zırh gelişir. Bu evrimsel gelişme sayesinde palmiye yengeçlerinin
günümüzdeki boyutlarına ulaşabildiği düşünülüyor. Daha büyük ve kuvvetli olan sol kıskaçlar hem kendilerini daha iyi savunmalarına hem de diğer hayvanlardan, hindistan cevizine kadar hemen her şeyi yiyebilmelerine imkan veriyor.


Palmiye yengeçlerinin nasıl bu kadar kuvvetli olduğu bir soru işareti. Birçok hayvana kıyasla daha büyük olarak 8 mikrometre uzunluğunda sarkomerlere (en küçük kas birimleri) sahip olsalar da, uyguladıkları kıskaç kuvvetinin açıklanabilmesi için sarkomerlerinin yaklaşık 14 mikrometre olması gerekir. Bu nedenle araştırmacılar, kas liflerinin kalınlığı ve yapısı gibi farklı etkenlerin söz konusu olduğunu düşünüyor.

Kaynak: PLOS ONE